Schotte's extra sla-blaadje

Op de valreep van 2011 naar 2012 – met de buik nog vol van kerst - heeft de regering Schotte op Curaçao aangekondigd de O.B. (BTW) op groente en fruit af te schaffen. In een speciale brief die de premier naar de voorzitter van de Staten stuurde, staat dat de regering gezond en gebalanceerd eten toegankelijk wil maken voor iedere laag van de bevolking.

Curaçao lijkt daarmee aan te sluiten op een onderzoek van de Vrije Universiteit, waarin aangetoond is dat de prijs van gezond eten van invloed is op het eetgedrag van mensen. Des te goedkoper groente en fruit ten opzichte van vette produkten zijn, des te gezonder mensen eten.

Een mooier begin van een nieuw jaar kan een mens zich niet wensen. Zeker niet op Curaçao!

Epidemie
Want op ons mooie eiland is een 'geruisloze  epidemie' aan de gang. Overgewicht heet die epidemie. Een gewichtiger woord voor overgewicht is 'obesitas', extreem overgewicht. Bijna één op de vijf mannen en zelfs één op de drie vrouwen op Curaçao lijdt aan deze ziekte!

Het moet deze epidemie zijn geweest die de premier heeft doen besluiten om tien soorten groenten en tien soorten fruit uit te sluiten van omzetbelasting. Het gaat onder meer om meloen, watermeloen, sinaasappels, mandarijnen, bananen, appels en druiven. Wat groenten betreft gaat het om advocado, selderij, uien, aardappelen, spinazi, tomaten, pompoen en bananen.

Nobel
Hoe nobel het besluit van Schotte en zijn ploeg ook moge zijn, toch roept dit groots aangekondigde besluit een aantal prangende vragen op. Vragen die de goede bedoeling van Schotte en zijn regering in twijfel trekken.

Zo is dit besluit per brief meegedeeld aan de voorzitter van de Staten en is een kopie ervan direct doorgestuurd naar de media. Erg attent maar hoogst ongebruikelijk. Meestal moeten de pers wachten tot donderdagmiddag, wanneer de regering een speciale persconferentie belegd op het 'Fortí'. Waarom toch die haast? Of is het omdat Schotte voor het eerst in het bestaan van het parlement een beslissing neemt en de uitvoering van dat besluit binnen vier dagen in wil laten gaan? Is de kerstbonus dit jaar zo hoog, dat het hele ambtenarenapparaat belangeloos extra uren maakt tussen kerst en oudjaar?

En: zal een prijsdaling van groente en fruit als gevolg van het afschaffen van de OB de bevolking massaal de McDonalds uitjagen richting de barkjes in Punda. Nog even los gezien van de recente prijsstijgingen van groente en fruit in het afgelopen jaar. Die in evenwicht lijken met de afschaffing van O.B. Met andere woorden: met deze maatregel wordt groente niet goedkoper, hij wordt alleen niet duurder......

Integraal
Er is geen onderzoek gedaan naar de mogelijke effecten van deze populaire maatregel. Er is echter al wel veel gepubliceerd. over de aanpak van obesitas. De rode lijn in die publicaties is dat de overheid het probleem van obesitas integraal moet aanpakken. Mensen moeten worden aangesproken op hun persoonlijk gedrag en de fysieke en sociale omgeving moet zodanig aangepast worden dat wenselijk gedrag zoveel mogelijk ondersteund wordt.

En dat betekent: het stimuleren van activiteiten die gericht zijn op meer bewegen. Of het nemen van maatregelen die vet voedsel extra belasten. De inderhaast getypte en niet geheel foutloze brief aan de Statenvoorzitter zal vooralsnog leiden tot een vermoedelijke prijsverlaging van de BigMac. Of zullen ze bij McDonalds hun voordeeltje compenseren met een extra blaadje sla?

Geen kerstrevolutie op Curaçao

Afgelopen vrijdag legde ik de Telegraaf terzijde, keek naar buiten en constateerde dat de vermeende opstand die onze oud-premier zojuist had aangekondigd nog niet begonnen was. De mensen op straat liepen dik-bepakt-en-bezakt van winkeldeur tot winkeldeur, ogenschijnlijk zonder 30 mei 1969 in gedachten.

Nou is het op Curaçao vrij gebruikelijk om de publieke onvrede 'body' te geven door bovenstaande datum te noemen. Als je politieke analyse er echt toe moet doen, dan breng je het in verband met 30 mei.

Dat wisten de Telegraaf-journalisten natuurlijk niet. Die waren gekomen om een verhaal te zoeken bij hun eigen vooronderstelling. Een fout die ook in de Curaçaose media niet ongewoon is. En die vooronderstelling is dat Curaçao een bananenrepubliek is en dat er maar 'dit' hoeft te gebeuren of die heetgebakerde bewoners uit de West staan op de barricaden om alle Nederlanders van het eiland af te gooien. Desnoods verpakt in witte bodybags....

Voor dat verhaal moet je echter niet bij Emily zijn. Nee, deze boodschap is exclusief eigendom van de enige revolutionair die ons eiland rijk is, de op '30-mei-geboren' Soberano, Helmin Wiels. Alleen hij heeft die witte lijkzakken op voorraad en alleen hij kan die woorden bezigen, die de Telegraaf aan het zoeken was.

Emily had beter moeten weten. Maar ze is zo kien op wat media-aandacht, dat het onderscheidend vermogen er volledig bij in was geschoten. En dus had ze het allemaal niet zo gezegd.......
En ik ben geneigd haar te geloven. Ik ken Emily en ik ken de Telegraaf.

Blijft over de prangende vraag over de kans op opstand en revolutie. De voormalige premier heeft het dan weliswaar niet gezegd. Ze had het kúnnen zeggen. Wie de PAR-partijcoryfeeën volgt, weet dat er geen speech voorbij gaat of de erbarmelijke staat en het politieke failliet van ons land moet nu eindelijk eens stoppen. Wie niet beter weet en luistert naar deze retoriek, denkt dat het vandaag 29 mei is.

Maar dat klopt niet. Het is vandaag gewoon Kerst. Vandaag hoort iedereen de boodschap van de vrede. Ook op Curaçao.

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'13")

Albert Heijn let niet op de Bonairiaanse kleintjes

Wie er ooit aan getwijfeld heeft, kan er deze week niet meer omheen: Bonaire is daadwerkelijk onderdeel geworden van het Nederlandse staatsbestel. De 'kleine' oorlog tussen franchisers in Nederland en Albert Heijn strekt zich namelijk uit tot in de West.

De eerste AH na 10-10-10 op Caribisch-Nederlandse bodem mag, zo blijkt, geen Albert Heijn heten. Volgens franchiser Van den Tweel, die zijn hele winkel al in het blauw had gestoken wil de Zaanse grutter zijn naam nog niet verbinden aan Bonaire, zolang er geen zekerheid is over de toekomst van de vestiging.

Waar Van den Tweel op doelt is de ruzie die is ontstaan tussen de Vereniging van Albert Heijn Franchisers en het Zaanse hoofdkantoor. Grote franchisers in Nederland hebben namelijk nationale uitbreidingsplannen, maar Albert Heijn wil pertinent niet dat ondernemers hun eigen franchisebolwerken op gaan zetten. Als de franchisers gaan rebelleren, zou AH zomaar een kwart van zijn marktaandeel kunnen verliezen.

Om dat tegen te gaan herziet Albert Heijn de franchisecontracten voor nieuwe vestigingen. Ondernemers die willen uitbreiden worden contractueel gedwongen het recht van eerste koop aan AH te gunnen.Het beleid van het hoofdkantoor tast het zelfstandig ondernemerschap aan, luidt de kritiek van Van den Tweel. 

En zo is Bonaire 'de dupe' van het conflict in Nederland. Ook Curaçao kan hiermee te maken krijgen, want de tweede vestiging in het toeristengebied bij Jan Thiel staat er nog niet en onduidelijk is of de franchisecontracten daarvoor al ondertekend zijn. Deze winkel zou bevoorraadt worden door de grote en eerste 'Appie' op Curaçao in Zeelandia.


Het franchisecontract voor deze winkel loopt in 2012 af, maar is niet opgezegd door van den Tweel. En dat betekent dat de komende vijf jaar - tot 2017 -  van den Tweel nog steeds op de Curaçaose kleintjes blijft letten. 

Maar niet in Bonaire dus............


Fouad Sidali van de NTR in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'04")

Deze week 'vierde' het Koninkrijk der Nederlanden de ondertekening van het statuut, nu 57 jaar geleden op 15 december 1954. 'Vieren' is wel een erg groot woord. Alleen de eilanden van Caribisch Nederland gaven de werkende klasse vrij. De overige eilanden hebben deze dag allang ingeruild voor een andere onbekende dag.

Want het Koninkrijk leeft nog een beetje aan deze kant van de oceaan, in Nederland weet de bevolking niet eens wat het Statuut is. Dat de voorouders der Nederlanden via slavernij en koloniaal imperialisme hun rijkdom hebben vergaard waarvan nu de vruchten worden geplukt is voor velen een historisch gegeven uit de geschiedenisboekjes van school. Geen realiteit van de 21e eeuw....

Kleur?
Nederland zal in lengte van dagen vastzitten aan haar gebieden overzee, tenzij de huidige inwoners van de eilanden daar genoeg van hebben. Eigenlijk erg merkwaardig, want waarom kan Nederland niet op dezelfde manier af van, pak 'm beet Friesland of Groningen? Komt dat door de geografische afstand of door taal en cultuur? Of is het simpelweg een kwestie van kleur?

We kunnen er lang over praten, feit is dat de sleutel tot de staatkundige positie van de afzonderlijke landen in het Koninkrijk in handen is van de eilanden overzee, en niet in handen van het moederland in Europa. Nederland kan van alles willen, het heeft er eigenlijk niets over te zeggen.

En op de keper beschouwd, heeft Nederland over niets wat te zeggen. Scheidend minister Piet Hein Donner heeft nog nooit zoveel troefkaarten in handen gehad om de Tweede Kamer tevreden te stellen, hij heeft de kaarten gewoon laten vallen en nu mag niemand ze ooit nog oprapen.

Eigen boontjes
Dat de Soberano's van Curaçao ooit op het idee zijn gekomen dat de bevolking onderdrukt wordt en dat die niets te vertellen hebben over hun eigen lot, is me dan ook een raadsel. Wie premier Schotte deze week bezig zag op de Koninkrijksconferentie (nog zo'n instituut waar men in Nederland niets van mee krijgt) kan niet anders dan erkennen dat Curaçao een zelfstandig land is, dat zijn eigen boontjes dopt.

En of iedereen daar op het eiland blij mee is? Wiels in ieder geval niet. De voorman van de Soberano's lijkt in Nederland telkenmale aan het kortste eind te trekken. Ondanks de door hem gebuikte en in Schotte's oor ingefluisterde verbale rethoriek, was hij toch de grote verliezer in Den Haag.

Interpretatie
Wie Wiels kent, weet dat hij niet van verliezen houdt. Er zal dus nog een aparte interpretatie van het Koninkrijkskakkoord op tafel moeten komen. Een eigen versie die in de ogen van Helmin Wiels genade vindt. Een versie die ook zijn achterban mag vieren.

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'43")

Leuker niet, makkelijker wel.....

De tijden zijn veranderd. Iedereen op de Antilliaanse eilanden weet dat ‘belasting betalen’ moet, maar dat de overheid haar adminstratie niet altijd op orde heeft. Niet betalen leidt niet automatisch tot problemen. Sinds 10-10-10 zit er echter een andere belastingsdienst op de eilanden. De Nederlandse Belastingdienst. En daar valt toch iets moeilijker mee te marchanderen. Om maar niet te zeggen: helemaal niet. 

Jarenlang hebben de inwoners van Bonaire hun boodschappen gedaan bij drie grote supermarkten op het eiland. Dinsdag 13 december viel het eerste slachtoffer: 'Cultimara' één van de drie kon zijn belastingschulden niet meer betalen en ging onder de hamer van de Nederlandse belastingambtenaren.

En dus beleeft Bonaire en ware cultuurschok: er worden regels gehandhaaft! 'Leuker kunnen we het niet maken', schijnt de Belastingdienst al jaren geleden te hebben geroepen, maar om dat zo letterlijk te nemen, moet voor de gemiddelde Bonairiaan toch een verrassing zijn....

Cultimara heeft vier maanden geleden de boodschap al gekregen, maar het moet gedacht hebben dat de soep niet zo heet gegeten zou worden. Mis: begin deze maand stond de deurwaarder op de stoep en kon de tent dicht.

De één zijn dood is de ander zijn brood. Dinsdag gebeurde er iets merkwaardigs op de veiling van Cultimara. Nog voordat er één artikel onder de hamer kwam, deed een nog onbekende bieder een bod op de hele winkel. 130.000 dollar! Genoeg om de Belastindienst tevreden te stellen. Teveel om all potentiele kopers en nieuwsgierigen blij te maken. 130.000, wie biedt meer? Eenmaal, andermaal, niemand meer? Verkocht!

De geheime bieder is - zo gaat het gerucht de ronde - concurrent 'Warehouse Bonaire'. 'Leuker kunnen we het niet maken', moet de concurrent gedacht hebben, 'makkelijk ging het in ieder geval wel'!

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'39")

Kleine lettertjes en luide woorden

"Let op de kleine lettertjes! Lees wat er staat!" Wie dit leest, zou haast denken dat ik een huis aan het kopen ben, een nieuw contract bij mijn baas teken of het laatste model uit de showroom mee wil nemen. Nee hoor, niets van dit alles. Ik ben een journalist die verslag wil doen van wat de regering van Curaçao bedenkt om de interne oppositie stil te krijgen en de externe verhoudingen met Nederland zuiver te houden, zonder haar gezicht te verliezen voor haar eigen achterban. 

Dat vergt namelijk nogal wat kunst en vliegwerk. In de communicatie tussen media en politiek is het deze dagen zaak om te letten op de kleine lettertjes. En ook om te letten op wat er gezegd wordt en wat er geschreven wordt. Daar zit vaak een wereld van verschil tussen, waardoor je als politicus een enorme uitglijder kunt maken. Maar ook als journalist kun je er aardig de mist mee ingaan.

Betrappen
Wat wil het geval? In de al maanden durende soap over de integriteit van de regeringsploeg van Gerrit Schotte zijn alle stellingen - uiteraard en voorspelbaar - betrokken. Ook de media doet daaraan mee. Soms bewust, maar vaker nog onbewust. Het is een ingewikkeld schaakspel.

Toen Schotte een dag voor de ministerraad, eind november, wederom een grote konijn uit zijn hoed toverde en iedereen, inclusief de pers en de Nederlandse politiek verraste, dachten wij met z'n allen - wij van de pers - dat Schotte opdracht had gegeven om de integriteit van bestuur op Curaçao te laten onderzoeken door Transparancy International.

Zelfs Donner dacht dat, want hij meldde in de Kamer dat niemand zich ongerust hoeft te maken: Curaçao laat zich onderzoeken door Transparancy International en geeft inhoud aan de titel van het rapport van Rosenmöller, "Doe het zelf!"

Overigens, dát heeft Donner dan wel weer gelogen, want in de brief van Schotte aan Donner zegt zelfs de Curaçaose premier dat het grootschalige onderzoek niets van doen heeft met Rosenmöller. En ook dat is logisch, want dat zou hij aan het thuisfront weer niet kunnen verkopen. Volgt u het nog? 

Geen sprake

Het Antilliaans Dagblad dacht vervolgens - als enige - slim te zijn door Transparancy International te bellen om te vragen hoe dat nu zit met Schotte en zijn onderzoek. Het antwoord kent u inmiddels: Transparancy is eenmaal per e-mail en eenmaal per telefoon benaderd. Van een onderzoeksopdracht is geen sprake en van een contract al helemaal niet. 'Schotte schaakmat' dacht het AD, en met hen velen.

Mis! Schotte heeft nooit gezegd dat er al een onderzoeksopdracht is of een contract.....Het slecht Papiaments geschreven persbericht van  Schotte maakt namelijk geen melding van contracten en opdrachten. Er is alleen maar een besluit genomen om een proces te starten om Transparancy International te benaderen om een grootschalig onderzoek te starten........

Even, heel even
Even bekroop mij het gevoel dat de kleine lettertjes, het woordspel, de semantiek mij de das om had gedaan. Schotte en zijn adviseurs zijn slimmer dan iedereen! Want de suggestie dat een onderzoek op handen is en dat dit onderzoek het antwoord is - in Nederland - op Paul Rosenmöller kwam Schotte natuurlijk wél erg goed uit.

Even..., zei ik. Heel even. Wie de geluidsporen en de TV-opnamen van de persconferentie, die als basis diende voor het persbericht (of andersom) opnieuw beluistert en bekijkt, weet dat de minister-president Transparancy introduceerde als vastgelegde partner, als een slimme zet in het schaakspel tussen Nederland en Curaçao.

Praatte Schotte voor zijn beurt? Of is hij iedereen te slim af? Lees de kleine lettertjes, maar bovenal: beluister ook de luid gesproken worden. Ze lijken op elkaar, maar hebben elk hun eigen dynamiek.

Funda Muhje in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'59")

Niet het vlees, maar de klant moet gekeurd worden

De Curaçaose slager blijft zijn eigen vlees keuren. Dat doet hij al jaren en dat zal hij nog jaren blijven doen. Zijn klanten vinden het wel goed zo. Die letten over het algemeen alleen maar op de kleur van de gevel en niet op wat voor vlees er in de kuip zit. 

Nu de winkel in een mengvorm van blauw en gebroken wit is geschilderd, lijkt daar een kentering in te komen. Heel veel klanten vinden die kleur maar niets en zijn bang dat het vlees wordt aangetast met die kleurcombinatie. Daar waren dan ook wel redenen voor, want onder de ruitenwisser van de auto werden tijdens het winkelen geel gekleurde folders en flyers verspreid, waarop stond te lezen dat verschillende soorten vlees en vleeswaren hun houdbaarheidsdatum niet hadden gehaald.

Een verscheidenheid aan keurmeesters is inmiddels langs geweest om die houdbaarheid te controleren. Uit binnen- en buitenland. Niet dat de slager daarom stond te springen, verre van dat. Het vlees mag er dan niet uitzien, onsmakelijk is het allerminst. Althans, dat vindt de slager, dus waarom keuren? De meeste keurmeesters zijn door de slager daarom nog tijdens het werk de winkel uitgejaagd. Zelfs de huiskeurmeester! Anderen mochten de winkelstraat niet eens in. Toen deze anderen toch een keuringsrapport publiceerden, voelde de slager zich gedwongen om met behulp van zijn eigen personeel een eigen keuring uit te voeren. Helemaal niet ongewoon, moet de slager hebben gedacht, dat doen slagers immers al jaren.

Maar de tijden zijn veranderd. De klant is veel kieskeuriger geworden. Het vlees moet roder zijn dan rood, verser dan vers en draadlozer zijn dan draadloos. Kon de slager vroeger de klant nog in de maling nemen en hem maar iets op de mouw spelden, tegenwoordig weet de klant hoe het vlees er uit moet zien en hoe die moet smaken. Welke keurmeester er ook maar keurde, de klant bleef zeuren over het vlees. "Kan dat nou eindelijk eens stoppen", vroeg de slager zich openlijk af?

De slager heeft nachten liggen woelen in bed, hoe hij het tij kon keren. Hoe dat eeuwige gezeur, om zijn vlees te screenen, voor altijd op kon houden. Welnu, hij heeft het antwoord gevonden! Er mankeert namelijk niets met het vlees; het is de klant die een probleem heeft. De klant moet op de snijtafel. De klant moet nagekeken worden! Niet het Curaçaose vlees, maar de Curaçaose klant is niet langer houdbaar.

Vind je het raar dat zo'n onderzoek minimaal een jaar gaat duren?

Funda Mühjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'40")

Vlieg airberlin, boek Arkefly

Vanaf vandaag is het mogelijk om super goedkoop naar Curacao te vliegen. Je moet dan wel bereid zijn om vanaf Düsseldorf te vertrekken. Eelke week op dinsdag vertrekt daar een vliegtuig van airberlin met 303 stoelen naar ons eiland en weer terug voor de prijs van 379 euro. Wees snel, OP=OP.

De enige concurent op dit traject is KLM. Die rekent minimaal 600 euro en in de maand december zelfs bijna 1000 euro om je heen en weer te vliegen.

Wat kan airberlin wat de KLM niet kan? De Duitsers zijn goeie vriendjes met de regering Schotte, dat kan niet anders. En de KLM blijkbaar niet. En dat die vriendschap loont, wordt snel duidelijk: Curacao subsidieert elke stoel die leeg blijft. Met zo'n subsidie kan ook de individuele ticketprijs omlaag. Want voor airberlin betekent deze subsidie altijd 'een vol verkocht' toestel!!

Al bij de eerste vlucht dreigde het mis te gaan voor Curaçao. De maiden-vlucht vanaf Düsseldorf was voldoende gepromoot, die zat nagenoeg vol. De terugvlucht was iets problematischer. Want op Curaçao is helemaal geen marketing gedaan voor deze goedkope verbinding. En dus dreigde de eerste terugvlucht al met het Curaçaose garantiegeld te moeten vertrekken.

God-zij-dank, deed ArkeFly die dag waar het al jaren bekend om staat: niet of niet op tijd vertrekken. Alle 220 Arke-passagiers werden vervolgens op de lege airberlin geplaatst en Curaçao haalde opgelucht adem. Nu maar hopen dat Arkefly consistent blijft met haar pechbeleid. Anders is het snel gedaan met de financiële steun van Hakim en zijn kornuiten.

Diezelfde Hakim hoopt, samen met het Curaçaose Toeristen Buro (CTB) dat een nieuwe markt in Duitsland aangeboord gaat worden. Met 65 miljoen Duitse inwoners, exclusief oer-duitsers, die wonen in Oostenrijk, wacht een gouden toekomst voor Curaçao! Dat je met zulke tarieven - tot 13 december zelfs maar 290 euro! - alleen maar pichiri Nederlanders uit de omgeving van Arnhem en Nijmegen trekt en dus de oude markt verzwakt, was een idee die alleen ten burele van de KLM openlijk was uitgesproken.

De toekomst van de Duitse airliner is al-met-al hoogst onzeker. Nu al, één dag na de eerste vlucht. Een woordvoeder stelt dat tot april alles financieel gedekt is, daarna wacht onzekerheid. Een apart ingelaste persconferentie, twee dagen na de maiden-vlucht, toonde al de nodige paniekreacties van de Duitse carrier. Verwoord in een klemmende oproep van de airliner aan de lokale media: "Kunnen jullie alsjeblieft positief over ons schrijven?"

Bij deze!

Vlieg airberlin! En mocht die volgeboekt zijn, boek met ArkeFly....

 Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'31")

Wie is de zwarte piet?

De jaarlijks terugkerende discussie over de racistische origine van zwarte piet in het sinterklaasfeest heeft afgelopen zaterdag in Nederland een nieuwe dimensie gekregen. Voor het eerst in de geschiedenis van de goedheiligman zijn tegenstanders van zijn zwarte hulpmaatje hardhandig het zwijgen opgelegd door de witte autoriteiten.

Quincy Gario, een Antilliaanse woordkunstenaar stond zaterdag bij de intocht van Sinterklaas met spandoek en t-shirt klaar om zijn laatste woordkunstwerkje met sinterklaas (en zwarte piet) te delen: zwarte piet is racisme.

Toegegeven: hij heeft sterkere woordkunstjes gemaakt. Maar de boodschap was niet aan dovemansoren gericht. Als door een wesp gestoken, stortten de witte beeldenbestormers zich op de kunst en zijn kornuiten. Met blauw vereende kracht, vier keer twee knietjes en wat pepperspray werd de oude kastijding van roe en zak, voorzien van een 21e-eeuws sausje.

Deze nieuwe variant biedt de huidige schobbejak in ieder geval iets meer zekerheid dan in het koloniale verleden. Overtredingen in het grote rode boek leverden destijds - zonder Wet op het Personenverkeer - een enkeltje naar Spanje op. Overtredingen van de APV, zoals zaterdag in Dordrecht,  leveren vandaag de dag maximaal 24 uur ongemak op voor een gemiddelde doerak. Uitzetting, zoals 200 jaar terug, dat kan niet meer.

Is Nederland daarmee een beter land geworden? Dacht het niet. Was deze actie van de politie een ongelukkige dus? Dacht het ook niet. Met deze doelbewuste actie om een andere mening de kop in te drukken, bewijzen de autoriteiten in Dordrecht de discussie over de rol van zwarte piet immers een goede dienst.

De bagatalisering van het koloniale verleden is in deze discussie nog nooit zo duidelijk aangetoond. Dat dit verleden een open zenuw raakt in Nederland is ondubbelzinnig vastgelegd door deze arrestatie. Want dat onze Piet zwart is door de schoorsteen, is natuurlijk onzin: niemand komt zwart de schoorsteen uit met kleren zo schoon als Spic en Span. Bovendien: geen enkele agent kwam zaterdag met zwarte vlekken op pak en pet uit het strijdgewoel.  

Zenuwen worden alleen maar geraakt als ze blootliggen. Tijd dus voor bezinning. Wellicht dat Dordrecht het omslagpunt is van een definitieve aanpassing van onze aloude Sint-traditie. En net zoals met alle tradities, zal de tijd - met Quincy als katalysator - voor deze aanpassingen zorgen. De schoorsteen is er tenslotte niet voor niets later bijgekomen.

Of ga ik iets te snel en draaf ik nu een beetje door?

De enige echte zwarte piet van afgelopen weekend was uiteindelijk immers toch de politie. En díe traditie wordt al eeuwenlang hoog in ere gehouden. Misschien moeten ze daar eerst eens iets aan doen......

Anousha Nzume in gesprek met Dick Drayer (8'11")

Ban papia kla!

Ha, 'palabra kla'. Anto t’esaki ta loke mi gusta! Último Notisia ta un korant asina di palabra kla. Diariamente nan ta yena dos página ku e lema akí. Ta duele ku no ta mas ku dos página, sobrá di e korant ta bon pa winshil di outo òf pa BBQ. Na Hulanda nan lo a bisa: “pa lora piská aden, hasta riba e mesun dia ku e korant sali.

E siman akí ya pa dos dia mi no a kome piská ni tampoko mi tabatin lomitu riba grill. E outor anónimo di e rúbrika di igual nòmber aparentemente a haña ku ta bal la pena te hasta dos bes di yena dos kolumna tokante mi persona poniendo mi potrèt aserka. Komo periodista ta mas ku klaro ku diariamente bo ta den korant, pero nunka ta trata di bo mes. Pues si esei ta asina, anto e ora ei mi ta laga e piská òf e BBQ pa nan para warda un ratu asina.

Kiko ta e kaso?
Último Notisia ta hasi uzo di balornan periodístiko dje haltu ei, ku e ta kere ku regularmente e mester atvertí otro periodista. Den e edishon di djaluna e korant a sa di kontami ku Dios di ta basta, ku pais Kòrsou ta yama Hulandes Europeo – ku ke bin traha aki – bonbiní i ta brasa nan. E ‘brasamentu’ ei den práktika por tabata mihó, pero ta un hende fèrfelu so ta nota un kos asina.

Ku e hendenan akí ta hasi mal uzo di e hospitalidat ei hibando un oposishon bárbaro kontra di gobièrnu ta un sinbèrgwenseria. Un periodista kurasoleño lo no mester ni tribi esei na Hulanda, asina e korant ta kontinuá. Pa menshoná den un rosea ku un bes tabatin un – un periodista Hulandes Europeo na Kòrsou – ku na 1975 mester a bandoná e isla debí na su krítika kontinuo riba gobièrnu.

E korant ta konkluí bisando ku nan ta dirigí palabra na mi, pa nan hasimi konsiente ku tin hende ku ta sigui mi i ku e hendenan ei sa di mi intenshonnan. Esei ta kuadra: riba Facebook ya un tempu tabatin skirbí ku mi mester wak mi kaya i ku mi mester paga tinu.

Pasobra semper mi ta ataká tur gobièrnu, i por lo demas tambe oposishon, mi tabata kibra mi kabes, ta kiko e outor anónimo tabata ke men. Mi tin Gerrit Schotte na mes altura poné ku e mes ta poniendo su mes, pues ta imposibel ku ta esei por tabata e kaso!

No tin piská atrobe
E kontesta a bini pronto den e edishon di djamars di Último. Ta duele, atrobe no tabatin piská riba menú. Pero loke sí tabatin tabata ‘palabra kla’ kon lo mi mester indiká e manera di duna notisia di Último.

Último ke dunami un ‘wake-up call’! E korant komo, kachá di vigilansia i wes di periodismo di Kòrsou tin lo mihó pa mi i ta atvertí mi pa mi no koba den e historia di tarheta di krédito di nos promé minister. Espesialmente tokante e uzo di tarheta di krédito ku no ta na su nòmber.

Awèl esei sí ta remarkabel! Nunka mi no a publiká algu di e supuesto uzo di tarheta di krédito di minister presidente. Tampoko riba su kondukta di deklarashon remarkabel pa haña kompensashon serka un kompania di seguro relashoná ku un kiebro den kas.

Tampoko riba un aksidente di tráfiko kaminda un persona a pèrdè su bida, ku ta tuma lugá na van Engelenweg, kaminda nos promé minister ku un velosidat di 120 km pa ora a kita bida di un señora di 65 aña, tokante tur eseinan mi no a skirbi.

Fail
Pues kon korant ta yega na e sorto di informashon akí? Kon por ta ku e korant akí sa ta kua ta e failnan ku mi tin den mi kashi, ku te ainda no ta kla pa publikashon?

E kontesta ta simpel i sorprendente. Último Notisia diariamente ta keda informá dor di Gerrit i su kompinchinan. Pasobra ta Gerrit so sa, ku un VDC kompletamente reorganisá- sin presensia di mi amigu Gumbs ku nan a hala pone un banda – loke mi ta hasi den mi tempu liber.

Makamba
Un yamada di telefòn na Humphrey Zimmerman, redaktor en hefe di e kachó periodístiko di mas grandi di pais pa verifiká e konklushon akí – den e kuadro di skucha i skucha tambe kontrapartido – no a brinda alivio: “ Bai akifó Makamba”, tabata su kontesta desididu.

Mira esei pues ta loke mi ke men ku palabra kla! “Ban papia kla’!

----------------------------

• Download Ban Papia Kla, 7 november
• Download Ban Papia Kla, 8 november
  

Ban papia kla!

Ha, 'klare taal'. Kijk daar hou ik van! Ultimo Notisia is zo'n krant met klare taal. Dagelijks worden er twee pagina's gevuld onder dit motto. Niet meer pagina's helaas, de rest van de krant is goed voor de autoruit of de BBQ. In Nederland zouden ze zeggen: voor de vis, zelfs op de dag dat-ie uitkomt.

Deze week al twee dagen geen vis gegeten en geen lomito op het spit gelegd. De anonieme schrijver van de gelijknamige rubriek vond het namelijk de moeite waard om tot tweemaal toe twee kolommen plus foto te vullen over mij. Als journalist sta je natuurlijk dagelijks in de krant, maar het gaat nooit over jezelf. Dus als dat wel zo is, dan laat ik daar de vis of de barbecue wel even voor staan.

Wat wil het geval?
De Ultimo Notisia hanteert zulke hoge journalistieke waarden, dat zij geregeld meent andere journalisten te moeten vermanen. In de maandag-editie wist de krant mij te vertellen dat het toch godgeklaagd is dat het land Curaçao Europese Nederlanders - die hier willen werken - welkom heet en omarmt. Dat 'omarmen' valt in de praktijk wel mee, maar een kniesoor die daarop let.

Dat deze mensen die gastvrijheid misbruiken door barbaarse oppositie te voeren tegen de regering is echter een gotspe. Dat zou een Curaçaose journalist in Nederland niet moeten wagen, vervolgt de krant. Om in één adem te vermelden dat er ooit eentje was - een Europees Nederlandse journalist op Curaçao - die het land in 1957 moest verlaten vanwege zijn aanhoudende kritiek op de regering.

De krant besluit met te melden dat zij mij aanspreken, omdat ze me bewust willen maken dat er mensen zijn die mij volgen en dat die mensen mij door hebben. Dat klopt: op Facebook stond al eens dat ik mijn straatje schoon moest houden en dat ik op mijn tellen moest passen....

Omdat ik altijd alle regeringen aanval, en trouwens ook de oppositie, brak ik mijn hoofd over waar de anonieme schrijver van de rubriek nou op doelde. Ik heb Gerrit Schotte immers net zo hoog zitten als hij zichzelf heeft zitten, dus daar kan het onmogelijk aan liggen!

Weer geen vis
Het antwoord kwam al spoedig in de dinsdag-editie van de Ultimo. Jammer, weer geen vis op het menu. Maar wel 'klare taal' over hoe ik de berichtgeving van de Ultimo moet duiden.

Ultimo wil mij een wake-up call geven! De krant, als waakhond en scherprechter over het Curaçaose journaille heeft het beste met mij voor en waarschuwt mij dat ik niet zo moet wroeten in de creditcardgeschiedenis van onze premier. Vooral het gebruik van creditcards die niet op zijn naam staan.

Nou dat is merkwaardig! Ik heb nog nooit iets gepubliceerd over het vermeende creditcard gebruik van de minister-president. Noch over zijn merkwaardige deklaratiegedrag om een inbraakje vergoed te krijgen bij de verzekering. Ook over het dodelijk verkeersongeluk op de van Engelenweg, waar onze premier met 120 km/uur een vrouw van 65 het leven ontnam, heb ik niet geschreven.

Dossiers
Dus hoe komt de krant aan dit soort informatie? Hoe kan het dat deze krant blijkbaar weet welke dossiers ik in de kast heb liggen, die nog niet publicabel zijn?

Het antwoord is simpel en verrassend. Ultimo Notisia wordt dagelijks ingelicht door Gerrit en zijn kornuiten. Want alleen Gerrit Schotte weet, met een geheel gereorganiseerde VDC - zonder mijn op een zijspoor gezette vriend Gumbs - wat ik uitspook in mijn vrije tijd.

Makamba
Een telefoontje naar Humfrey Zimmerman, de hoofdredacteur van 's lands grootste journalistieke waakhond om deze conclusie - in het kader van hoor en wederhoor - te verifiëren bood helaas geen soelaas: "Donderop Makamba", was zijn kordate antwoord.

Kijk dat is nou nog eens klare taal! 'Ban papia kla'!

----------------------------
Voor wie de Ultimo Notisia al met de vis heeft meegegeven, download de pagina's hier:

• Download Ban Papia Kla, 7 november
• Download Ban Papia Kla, 8 november
  

Prestige P.A.S.A.D.O?

De Nederlandse band met volledig Antilliaanse roots, 'Prestige' lijkt haar hit P.A.S.A.D.O zelf achterna te lopen. Want hoe ga je verder wanneer vier van de tien bandleden drugs in hun muziekinstrumenten verstoppen en op hun lichaam dragen bij terugkomst uit Curaçao en 'vergeten' dat de 100% controles op vluchten vanuit Suriname en de Antillen nog lang niet zijn afgeschaft?

In eerste instantie werden alle 14 bandleden en hun familie aangehouden, want de groep had zich gezamenlijk ingecheckt op Hato in Curaçao. Zelfs een vier maanden oude baby moest 'zitten'.

Volle zalen
Het liep al niet zo lekker op Curaçao, hoewel de zalen redelijk gevuld waren in Saliña. De straat waar de band haar concerten gaf, was al bekend vanwege de makkelijke verkrijgbaarheid van verdovende middelen.

De zalen waren in ieder geval voller dan in Nederland, want daar hebben Antilliaanse bands het so-wie-so moeilijk. Veel zaaleigenaren zien Antillianen liever gaan dan komen: altijd 'bruá' wordt.

Gevolgen
Saillant detail is dat één van de bandleden een zoon is van MFK-parlementariër Amerigo Thodé. Trouwe gezant van premier Gerrit Schotte. De beste man is zich wild geschrokken, want de keuze die zijn zoon nu maakte in zijn leven, was niet de zijne en zo had hij zijn zoon ook niet opgevoed. Thodé heeft zich inmiddels verontschuldigd met de woorden dat zijn zoon verantwoordelijk is voor zijn eigen keuzes, en de gevolgen daarvan zelf zal moeten dragen.

Kijk, en dat is een mooie en terechte conclusie van een vader. Van de politicus Thodé verwacht ik echter actie in het parlement. Zijn eerste vraag aan verantwoordelijk minister Charles Cooper zeg ik vast voor: "Waarom is mijn zoon niet op vliegveld Hato opgepakt?

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (8'31")
(inclusief de hit P.A.S.A.D.O)

Asjes heeft de sleutel

Het rascisitische Nederland is helemaal de weg kwijt! Mauro Manuel is het jongste slachtoffer van de uitvinders van het woord Apartheid en de Wet op het Personenverkeer: de Nederlanders!

De arme jongen uit Angola koos voor dat kouwe kikkerlandje, terwijl in de andere uithoek van het koninkrijk de poorten wagenwijd openstaan. Geen parlement die haar oude en nieuwe burgers, net als haar eigen bewindslieden ooit een strobreed in de weg zullen staan.

Sleutel
De sleutel van de poort wordt bewaakt door Ivar Asjes. De voorzitter van het parlement belichaamt het o zo lankmoedige en tolerante Curaçao en bood de jonge Mauro meteen asiel, toen bekend werd dat de rascisten in de Tweede Kamer het negers is nege, eh regels is regels mantra weer tevoorschijn toverden.

Er valt alleen niet veel te bewaken. Zeker niet na de oproep van Asjes. Curaçao hanteert namelijk geen enkel visumbeleid en dus kan iedereen hier als toerist binnenkomen en als illegaal weer weggaan.

Wil je legaal binnenkomen, dan is de enige voorwaarde volgens de partij van Asjes, Pueblo Soberano, dat je geen Jamaicaans of Haïtiaans paspoort hebt. Want dan ben je crimineel en profiteer je van onze inkrimpende economie. En dat mag niet.

Alle anderen zijn echter welkom.

Regelen
Asjes doet daarom een oproep aan alle Mauro's van Nederland: zoek een geschikt bedrijf, dat garant voor je wil staan, vraag een verblijfs- en tewerkstellingsvergunning aan en wacht de toekenning af in het buitenland.

Daarna is het een kwestie van uitzitten om je welverdiende Nederlandse paspoort te bemachtigen. En wil je deze weg verkort bewandelen, schrijf dan een persoonlijk briefje aan Asjes. Hier op Curaçao is namelijk alles te regelen. Als je maar de juiste mensen kent. En wie kent Asjes nu niet?

Eigen volk eerst
O ja, de oproep van de Statenvoorzitter geldt voor elke 5e werknemer in rij. Eigen volk gaat - gelukkig in dit tolerante land - gewoon voor.

Ook daar zorgde deze sleutelbewaarder voor!

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'53")

Royaal handenschudden blijft lastig

Koningin Beatrix kan dinsdag ongestoord Curaçao aandoen. De enige demonstratie die roet in het eten kon gooien was het protest van afgelopen avond op het Wilhelminaplein in Punda. En de hoge hoed van Helmin Wiels uiteraard, maar de voorman van de PS heeft in imam Ebrahim Mohammad zijn gelijke gevonden en dus kan Beatrix Curaçao ongestoord gaan ontdekken.

Al geruime tijd is er in de media en op sociale netwerksites, zoals Facebook een protest gaande van verontruste burgers die vinden dat de Curaçaose rechtsstaat door het optreden van de huidige regering Schotte in gevaar is. Deze groep heeft zich nu verenigd en tot deze demonstratie opgeroepen. Het is dus voor het eerst dat er een openlijke demonstratie plaatsvindt tegen de regering op Curaçao.

Landverrader
De boosheid lijkt zich vooral te richten tegen minister Monk. Deze heeft naar aanleiding van het rapport Rosenmoller gezegd dat een ieder die met hem heeft gesproken, moet worden gezien als ‘een landverrader’. En hij voegde daaraan toe dat die mensen de doodstraf niet meer kunnen krijgen, want die is helaas afgeschaft.

De demonstratie is georganiseerd door de zogenaamde groep van 40. Ze noemen zich: Ik ben ook één van de 40, Mi tambe ta un di e 40! En dat verwijst naar de groep die met Rosenmoller gesproken heeft. De groep heeft geen band meer met 40, hij lijkt namelijk steeds breder te worden. Afgelopen week schaarde een grote protestgroep, Korsou Uni – verenigd Curacao – zich achter deze demonstratie. Deze actiegroep is een vereniging van bedrijfsleven, non-gouvernementele organisaties, kerken en sociale groeperingen.

Afdoende
Overigens een heel groot deel van de bevolking van Curaçao staat achter Gerrit Schotte en vindt dat de kritiek door de premier en het parlement afdoende is gepareerd. Het tekent de verdeeldheid op Curaçao.

Er is echter zoveel opgerakeld de afgelopen maanden, dat Schotte er verstandig aan zou doen om een onafhankelijke commissie of parlementair onderzoek in te laten stellen om af te rekenen met feiten en fictie rondom zijn regering.

Want hoe je het ook went of keert, zolang dat onderzoek er niet is, zal er een vervelende lucht blijven hangen rondom zijn ministers en zijn kabinet. En daar is niemand mee gediend. Schotte niet, deze groep van 40 niet en Curaçao niet.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'17")

Koningin Beatrix blijft geen 25 jaar...

Koningin Beatrix, kroonprins Willem Alexander en prinses Máxima zijn vrijdag begonnen aan een 10-daags bezoek aan de voormalig Antilliaanse eilanden in het Koninkrijk. Algemeen wordt aangenomen dat dit een soort afscheidsbezoek is voordat Beatrix de troon zal overdragen aan Willem Alexander. Maar de Rijksvoorlichtingsdienst benadrukt, dat dit echt niet waar is.

Ze zal op alle eilanden speciale projecten, scholen en goede doelen organisaties bezoeken. Wie het programma goed doorneemt ziet dat het bijna allemaal bezoeken zijn aan clubjes waar de koningin in het verleden al iets mee gehad heeft. Ze komt de vooruitgang dus bekijken.

Reguliere vlucht
Voordat dit allemaal begon, arriveerde het koninklijk gezelschap met een reguliere vlucht van de KLM. Hoe reist een koningin met haar gevolg naar het uiteinde van haar Koninkrijk, 9000 km verderop? Geen regeringsvliegtuig, geen Koninklijke Marine, maar net als iedereen: Neerlands blauwe trots: de KLM. De 747 leent zich dan ook uitstekend voor dit soort reisjes, want je kunt het hele bovendek huren.

Op een gegeven moment ging het nieuws dat zij aan boord was als een lopend vuurtje door de economy class. Een aantal passagiers had net voor vertrek een geblindeerde auto zien aan komen rijden. En het Koninklijke drietal kwam toen aan boord….

Commotie
Haar eerste dag, donderdag, was nog privé. En tot ieders verbazing liep ze een juwelierszaak binnen, met de toepasselijke naam Queens, en kocht daar – naar verluidt – twee ringen. Onder de Arubaanse toeschouwers ontstond vervolgens commotie, want de winkels in die straat waren niet versierd met vlaggetjes of anderszins in het oranje gestoken. En dat werd met rode kaken ervaren....

Beatrix is mateloos populair op Aruba en ook op de andere Antilliaanse eilanden. Ze overbrugt met die populariteit de tegenstellingen die er hier heersen. De onrust zou zomaar op de achtergrond kunnen verdwijnen, door haar rol als moeder van het Koninkrijk te laten gelden. Maar wees niet ongerust, als ze straks weg is, gaan het hier gewoon weer door met ruzie…

Verhaal aparte
Aruba is wel een verhaal apart. Het eiland is al 25 jaar een autonoom land binnen het Koninkrijk, met haar status aparte. En je ziet – in tegenstelling tot de andere eilanden -die pas net beginnen - dat Aruba volwassen is geworden. De huidige regering van Mike Eman is een nieuwe weg ingeslagen, waarbij samenwerking het speerpunt is.

De andere eilanden en dan vooral Curaçao zijn nog ver weg van deze volwassenheid. Daar is afzetten tegen het moederland een vuistregel. Veel mensen hier hopen dat het voor Curaçao niet ook 25 jaar duurt, voordat iemand op het idee komt dat samenwerking meer oplevert dan ruzie zoeken.

Want zolang kan de vorstin niet in de West blijven..........

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'19")

Donner pakt Curaçao niet aan

Minister Piet Hein Donner voor Koninkrijksrelaties moest gisteren in de Tweede Kamer melden hoe hij de bestuurlijke chaos op Curaçao gaat aanpakken. De Tweede Kamer heeft het helemaal gehad met de onophoudelijke berichtenstroom over corruptie, banden met de maffia en ministers die nooit hadden mogen worden aangesteld.

Na het bezoek van vorige week van de fractievoorzitters aan de Antilliaanse eilanden schreeuwt politiek Den Haag om nu eindelijk eens in te grijpen.

Maar ze schreeuwen tevergeefs. Donner gaat niets doen. Althans hij blijft volhouden dat het niet aan de Tweede Kamer is om te debatteren over de integriteit van ministers op Curaçao. Die taak is voorbehouden aan het parlement op het eiland.

Officieel bezoek
Vrijdag reist Donner af naar de Antillen . Hij begeleidt koningin Beatrix en haar gevolg. Het gaat om een officieel bezoek naar alle zes eilanden in het Caribisch deel van het Koninkrijk. Ook prins Willem-Alexander en prinses Máxima zijn van de partij.

Naar het zich laat aanzien zal Beatrix op Bonaire geconfronteerd gaan worden met een demonstratie. Een herhaling van vorige week toen er gedemonstreerd werd tijdens het bezoek van de fractievoorzitters, maar nu dus gericht tegen de vorstin.

Broeien
Op Curacao broeit het ook, maar onduidelijk is of er acties komen. Probleem voor de potentiele demonstranten is, dat zij al vertegenwoordigd zijn door hun regeringspartij en ja, waarom zou je demonstreren als je eigen regering een boodschap persoonlijk over kan brengen aan Beatrix?

Als er gedemonstreerd wordt dan zou het wellicht de SP variant van Kamerlid Ronald van Raak zijn. Die vindt namelijk dat Beatrix alle eilanden kan bezoeken, behalve Curaçao. Beatrix moet uit protest het eiland mijden.....

Onvrede
Ook op de Bovenwindse eilanden heerst onvrede. Vorige week werden de fractievoorzitters van de Tweede Kamer tijdens hun bezoek geconfronteerd met protesten op Saba en Sint Eustatius, maar de koningin kan daar gerust langs komen. Ze is daar mateloos populair.

Donner heeft aan het begin van het debat gisteren vrij expliciet toegegeven dat er voor de BES-eilanden fouten zijn gemaakt bij de staatkundige vernieuwing. Volgens hem zijn de gevolgen van de vernieuwing onderschat . En dat is de boodschap die de koningin wellicht vaker dan zij lief is, mee gaat krijgen tijdens haar bezoek.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'35")

Saba en honkbal beleven primeur

Wat is de overeenkomst tussen Honkbal en Saba? Ik houd u niet langer in spanning. Beiden beleefden voor het eerst in hun geschiedenis 'een grand finale'.

De Nederlandse honkbalploeg schreef afgelopen weekend geschiedenis met het behalen van de wereldtitel. Zaterdag won het team haar eerste WK-titel ooit. Minister Jansen op Curaçao vond dat de wereldbeker Curaçao toebehoort. Zij zouden volgens hem ook kampioen zijn geworden zonder de “witte Nederlanders”.

Saba, het eens zo rustige eilandje op de Bovenwinden kende dit weekend haar eerste echte protestdemonstratie. Het kleinste eiland binnen het Koninkrijk kent een ongelovelijke inflatie sinds ze onderdeel zijn van het Nederlandse staatsbestel. Een bruin brood kost bij de bakker ruim 3 dollar. Daarnaast vragen de Sabanen zich openlijk af of ze nog wel bij Nederland horen, want Den Haag laat zich maar mondjesmaat horen.

Laat dat geen twee keer gezegd worden, want de Haagse fractieleiders in de Tweede Kamer staan prompt voor je neus en worden daarmee ook nog eens op de feiten gedrukt.

Dat dat op Saba wel te behappen is, zullen ze proefondervindelijk ondervinden bij aankomst op Curaçao, dinsdag. Werden ze op Statia al niet onthaald door de lokale politiek, op Curaçao zal de ontvangst omgekeerd evenredig zijn aan de temperatuur.

En dat is geen primeur!

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'15")

Dat maken we zelf wel uit!

Anderhalve week geleden presenteerde de commissie-Rosenmöller op Curaçao het rapport onder de titel 'Doe het zelf'. Beter had Paul het niet kunnen verwoorden, want of we hier iets zelf doen, maken we zelf wel uit!

En zo was iedereen getuige van een bijna Chaviaans optreden van premier Gerrit Schotte in het parlement. In een drie uur durend betoog van 49 kantjes, veegde de minister-president de vloer aan met de commissie Rosenmöller en zijn opdrachtgever Piet Hein Donner.

In plaats van de integriteitsbeschuldigingen door een onafhankelijke onderzoekscommissie te laten onderzoeken, gaf Schotte er de voorkeur om als slager zijn eigen vlees te keuren.

,,Het rapport van de commissie-Rosenmöller is een aanslag op de democratie van Curaçao, is ontstaan door illegaal handelen en daarom onacceptabel''. Zo luidt een van de zes moties die door het parlement van Curaçao, de Staten, na deze marathonzitting in de nacht van dinsdag op woensdag aannam.

Curacao legt het rapport van Rosenmoller dus naast zich neer en beschuldigt Nederland van het uitvoeren van haar eigen agenda. En die is: het ten val brengen van zijn kabinet. De overtuiging bij de regering en haar achterban is dat Nederland liever zaken doet met de oude PAR-kliek (de vorige regering).

De bal ligt dus nu weer bij Nederland. Donner heeft eerder al aangegeven dat ingrijpen in het bestuur tot de mogelijkheden behoort wanneer Curaçao geen verder onderzoek wil. En mocht Donner woord houden dan zijn de rapen gaar. De gevolmachtigd minister van Curacao in Den Haag heeft al gezegd dat een tweede 30 mei in het verschiet ligt. De eerste 30 mei, in 1969, legde Willemstad in de as

Zover zal het niet komen. Donner is echt de laatste Nederlander die in wil grijpen op Curaçao. De soep isnu nog wat heet, maar als die afgekoeld is, zal Donner hem onder toeziend oog van de Tweede Kamer, netjes eten....

Schotte kan gerust en opgelucht adem halen.

Antillencorrespondent Dick Drayer (9'02")

Premiers aan de muur

Op de eerste verjaardag van het land Curaçao zijn de oud-premiers van de Nederlandse Antillen in Fort Amsterdam geëerd met een schilderij. In het bijzijn van negen voormalig minister-presidenten onthulde de huidige premier, Gerrit Schotte de schilderijen.

Vanavond geeft hij een speech op het Brionplein, zeg maar de Dam van Willemstad en volgens de persvoorlichting gaat hij iets heel belangrijks zeggen. Ik heb mijn hoofd er over gebroken, maar ik zou niet weten wat dat kan zijn. Even geduld dus nog.

Op de andere eilanden zijn er ook plechtigheden geweest, maar Curaçao is het enige land dat vandaag een officiele vrije dag heeft.

10-10-10
Om het geheugen op te frissen: voor 10-10-10 waren de eilanden in de Cariben onderdeel van het land Nederlandse Antillen. Een kunstmatig land met als enige echte verbondenheid: moederland Nederland. Dat jasje zat al lang niet lekker meer. Curaçao wilde van de andere eilanden af en ook de eilanden, hadden het wel gehad met Curaçao.

Het is moeilijk te zeggen of het dagelijks leven op de eilanden is veranderd. Vaststaat dat het leven op de Beseilanden heel erg duur is geworden. Ze zijn daar over gestapt op de dollar en maken nu mee wat Nederland bij de overgang naar de Euro meemaakte.

Selectief
Nederland is nu bezig het nivo van voorzieningen op te krikken, maar de kritiek is dat ze weinig rekening houdt met de lokale omstandigheden. Bovendien is Nederland selectief: wel verhoging van belastingen, geen verhoging van pensioenen en uitkeringen.

Op Curacao is de sfeer grimmig. In die zin dat men elkaar in de media uitmaakt voor rotte vis. De verdeeldheid is groot. Of die grimmigheid ook leidt tot relletjes is de vraag. De soep wordt niet altijd heet gegeten. Vanochtend bij de opening van die premiersportretten was de PAR, de vorige regering, de grote afwezige, terwijl ze de meeste premiers aan de muur hebben hangen.

Er wordt ook gedemonstreerd door een groep mensen die vindt dat Curacao afglijdt naar een bananenrepubliek, of zelfs een dictatuur. Maar onduidelijk is of die groep aanhang op de been kan brengen.

Vertsterking
In een wereld waar samenwerking juist leidt tot bestuurlijke versterking, lijkt de beweging van de Antillen tegendraads. Gerrit Schotte zei vanochtend voor de NOS dat Curacao in ieder geval nog niet klaar was met de staatkundige verandering,

En die conseqenties zijn ,veel zaken nog niet goed zijn geregeld. Voorbeeld: Curaçao heeft geen Olympisch Committee meer en haar sporters doen niet meer mee in de wereld. Tenzij ze kiezen voor bijv. Nederland, zoals atleet Churandy Martina heeft gedaan.

De nieuwe staatkundige indeling is nog niet geslaagd. Eerst zullen de kinderziektes overwonnen moeten worden. Voor de meerderheid van de bevolking op de eilanden moet het wel beter worden, want de ontevredenheid is groot, zeker op de BES-eilanden.

Antillencorrespondent Dick Drayer vanaf Curaçao (7'21")

Schuld, schuld, de schuld

Eigenlijk is de hele soap die begon met de 'Trompgate' en nu is uitgemond in de 'Rosenmöller-revalation' de schuld van Nederland. Zoals gewoonlijk, zou ik bijna zeggen. Uiteraard doen we het allemaal zelf, dat leidt geen twijfel. Maar desondanks is het de schuld van het moederland overzee.

Voor de aanhangers van MFK, PS en MAN is dat geen nieuws. Die wisten dat al veel eerder. Hun hele wereld is immers verdeeld in goed te behappen tegenstellingen, die begonnen tijdens de slavernij en zich hebben voortgezet tot op de dag van vandaag: zwart/wit, man/vrouw, slaaf/meester, Nederland/Curaçao, goed/slecht, PAR/Rest en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Voor de aanhangers van de oppositie partijen moet het eigenlijk ook geen nieuws zijn, maar daar zijn ze wat traag van begrip of doen alsof ze het niet snappen. Want laten we wel wezen: het vervangen van de poppetjes bij de belangrijkste geldschieters van politieke partijen, de overheids-NV's, is van alle tijden. Verontwaardigd zijn over zoveel eigen belang? Ook dat is van alle tijden. Je business semi-transparant op afstand zetten? We kennen het allemaal. Van iedereen. Van alle tijden.

En dus weten we met z'n allen al jaren lang dat de schuld bij Nederland ligt. Alleen is de schuld van het koude kikkerland een hele andere dan we allemaal denken. De schuld van Nederland is niet gelegen - zoals de coalitie denkt - in hun koloniale gedrag of in hun gereformeerde vingertje. Noch in de witte huidskleur.

Nee, de schuld is simpel samen te vatten in het verhaal over dat kleine verwende jongetje dat vanaf zijn jonge jaren geen strobreed in de weg is gelegd. Dat kleine ettertje dat ettertje is geworden, doordat zijn ouders nooit een grens hebben gesteld. Dat kreng dat door zijn ouders nooit een spiegel is voorgehouden. En dan ineens komen papa en mama er achter. Ineens weten zij, wat iedereen eigenlijk al lang wist: dat vervelende kereltje is zo vervelend geworden omdat wij ouders hem zo gemaakt hebben.

Het etterbakje is zich rot geschrokken van zoveel daadkracht van zijn ouders. En de ouders schrikken zich net zo rot van hun jongetje dat plotsklaps niet meer te hanteren is. En om dat tij te keren, doen ze precies dat wat ze niet moeten doen: ingrijpen, nog strenger worden, verbaal nog harder schreeuwen....en zakgeld inhouden.

En het ettertje?

Dat wil alleen zijn, weg van al dat onrecht, weg van die nare ouders die niet meer zijn wat ze vroeger waren...Zie je: het is hun schuld. Ik zei het toch!

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'03")

A very Dutch coup!

Vanochtend kopte een Nederlandstalige krant op Curaçao: ‘Dreiging met coup’. Voor wie denkt dat Chavez snode plannen heeft: nee, niet Chavez, maar Donner is Curaçaos' grootste bedreiging.

De coup is zorgvuldig voorbereid door Gerrit Schotte, maar die kreeg halverwege spijt - onder druk van zijn coalitiegenoten - en dus zette de couppleger Donner zijn plannen alleen voort. Enige naïviteit kun je hem, Schotte, daarin wel verwijten, want hij had op zijn klompen aan kunnen voelen dat zijn coalitiegenoten absoluut niet akkoord zouden gaan met een coup. En dus trok Schotte zijn verzoek weer in, maar toen was de vlucht met Rosenmöller al vertrokken.

Voorspelbaar
En dus zijn de reacties vanuit het regeringskamp en de regeringspartijen voorspelbaar. Niet de boodschap, maar de boodschapper moet worden aangepakt en naar de buitenwereld worden de spierballen richting coupplegers weer eens in vol ornaat getoond.

Dit tot ergernis van de voormalige regeringspartijen, die een hechte band met Nederland hebben en de regering Schotte graag ziet vertrekken. Met of zonder coup, dat is niet belangrijk. Als Nederland wil helpen, graag!!

Soep
De ervaring leert dat de soep zelden zo heet gegeten wordt, als dat-ie op tafel wordt gezet. En de soep staat net op tafel. Het paradigma dat Nederland zich met zijn eigen zaken moet bemoeien zal dus uiteindelijk net zo ver weg liggen als de vermeende coup van Donner.

Het Koninkrijk mag ingrijpen, in geval van slecht bestuur, maar zou Nederland daadwerkelijk ingrijpen, dan haalt het zich ontegenzeggelijk een enorme hoeveelheid problemen op de hals. Zou je zomaar onderdeel worden van het probleem.......

Aanwezigheid
Schotte en Donner zullen daarom ongetwijfeld met een tussenoplossing komen. Want geen van beiden heeft baat bij een al te nadrukkelijk aanwezig Koninkrijk overzee. Schotte niet, zoals ik net betoogde, maar Nederland zeker niet. Die heeft al genoeg aan zijn eigen problemen.

Anoush Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'02")

Curaçao: de boodschap of de boodschapper?

De commissie Rosenmöller oordeelt snoeihart: Het gedrag van de president van de Centrale Bank, Emsley Tromp en de minister-president, Gerrit Schotte is beneden elk nivo en beschadigt het land Curaçao en zijn bevolking.

Nog harder is de conclusie over de zittende ministersploeg van de regering Schotte. Deze had bij een correct uitgevoerde veiligheidscreening op 10-10-10 niet voorgedragen dan wel benoemd moeten worden. Althans: het is niet waarschijnlijk dat zij die screening overleefd hadden.

Of dit rapport van Rosenmöller het overleeft, is evenmin zeker. Aanvankelijk had Gerrit Schotte het verzoek om een onderzoek te starten, zelf voorgesteld in de Rijksministerraad. Maar later trok hij die vraag weer in, toen bleek dat zijn coalitiekornuiten geen inmenging van Nederland duldden in de interne politiek.

Scherpe aanbevelingen
Rosenmöller moest toch aan het werk, omdat Donner onder druk van de Tweede Kamer geen bakzeil mocht halen. Maar de medewerking van MFK, PS en MAN en aanverwante symphatisanten was daarmee verkeken. En opvolging van de scherpe aanbevelingen in het rapport daarmee hoogstwaarschijnlijk ook.

Voor Rosenmöller is het ondenkbaar dat als er twijfels zijn over de integriteit, een onderzoek daarnaar door betrokkene wordt gedwarsboomt. In de Nederlandse politieke cultuur mag dat zo zijn, in de Curaçaose politiek eerder regel dan uitzondering.

Kern
En daarmee is de kern van het probleem van Curaçao, maar ook van Aruba en Bonaire aangeduid. Het is niet gebruikelijk en in de regel onverstandig om mensen met macht 'aan te vallen’. Zeker op een klein eiland als Curacao kan dat verregaande consequenties hebben.

Alle checks and balances die een democratie inbouwt zijn afhankelijk van het politieke patronagesysteem. De Staten van Curaçao zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld. Juist zij hadden de onderste steen boven moeten krijgen om de integriteit van haar ministers boven alle twijfel te verheffen. Ze lieten het na op dwingend advies van Gerrit Schotte zelf.

Onhandigheid
Staat Curaçao er dan slechter voor dan tien jaar terug? De commissie Rosenmöller vindt van wel. Zij zien een duidelijke verslechtering na 10-10-10, toen Curaçao autonoom werd binnen het Koninkrijk. Het moge zo zijn, wie de politiek van dichtbij volgt, ziet ook de verschrikkelijke onhandigheid van de huidige politieke elite om politiek te bedrijven. Zo onhandig als deze club het doet, is zelden vertoond.

En dat zal de komende weken opnieuw bewezen worden door MFK, PS en de MAN. De coalitiekornuiten zullen namelijk in de traditie van Curaçao niet de boodschap maar de boodschapper om zeep helpen.

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'49")

Me & Mr Jones niet op Aruba!

Vandaag, donderdag 22 september gaat de film Me & Mr Jones in premiere op het Nederlands Film Festival in Utrecht. Maar Curaçao en Aruba mogen 'm niet zien. Nou is dat wel vaker zo, maar van deze film zou je verwachten dat-ie juist wel te zien is in onze bioscopen. Hij speelt immers af op onze eilanden: Me & Mr Jones is het verhaal over de verdwijning van Natalee Holloway in 2005 op Aruba.

Me & Mr Jones is al spraakmakend nog voor iemand de film gezien heeft. Het productieproces duurde ruim zes jaar, met daarbij flink wat tegenwerking voor de makers. De Arubanen zaten - zo is gebleken - niet te wachten op het oprakelen van het verdwijningsverhaal.

Vanwege die gevoeligheid is de film zoveel mogelijk onopvallend en uit de buurt van de inwoners opgenomen. Stiekum dus. Veel Arubanen zijn bang dat deze film negatieve publiciteit geeft en uiteindelijk het aantal toeristen van het eiland weghoudt.

Dat Arubanen dit hoofdstuk af willen sluiten is zonder meer waar, dat de perceptie leeft dat toeristen wegblijven door negatieve publiciteit is ook waar. Maar of toeristen wegblijven doordat er nu een film in de bioscoop draait? Dat is niet aannemelijk. Toeristen wonen tenslotte niet in Aruba of Curaçao.

Er is uiteraard wel een kans dat het draaien van deze film een te groot afbreukrisico is voor de bioscoopexploitant op zo’n klein eiland als Aruba. En als ik de rescensies mag geloven is de film weliswaar heel spannend, maar inderdaad niet echt goed. Vraag is natuurlijk of een bioscoopexploitant dat voor mij moet bepalen, maar een bioscoop moet uiteindelijk ook commerciele inschattingen maken. Dat is hun vak!

De eilandbewoners liggen vandaag niet wakker dat ze ‘m niet kunnen zien. Arubanen kunnen zich erg druk maken over iets dat nu gebeurt en het morgen weer rustig vergeten. De film zal zichzelf vermoedelijk eerst moeten bewijzen om de Arubaanse nieuwsgierigheid te wekken.

Pas dan kunnen we de film ook in onze filmtheaters zien.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'37")

Prinsjesdag 2011: Eén regel aandacht!

Prinsjesdag 2011 passeert Curaçao, zoals alle prinsjesdagen in het Koninkrijk: vrijwel onopgemerkt. Zeker met de huidige regering van Gerrit Schotte is de liefde tussen beide landen aardig bekoeld en doen we met z'n allen ons best om vooral geen aandacht te besteden aan deze voor Nederland zo belangrijke dag.

Wie de Koningin heeft gehoord kan ook niet anders concluderen dan dat de bekoelde liefde wederzijds is. Eén regeltje maar kreeg de West toebedeeld. Een toegevoegde en ertussen gefrommelde regel, in de geest van de PVV.

Het tussenfrommelen is vernuftig gedaan, maar makkelijk te bewijzen. Leest u mee.

Beatrix: ....Een appèl om in deze moeilijke periode met elkaar te bouwen aan een sterkere samenleving en een sterkere economie, in de beste tradities van ons land. Hierbij weten wij ons nauw verbonden met de andere landen van het Koninkrijk en met de Caribische eilanden die sinds vorig jaar deel uitmaken van ons staatsbestel.....

Weet Nederland zich nu gesteund door de West om met elkaar te bouwen aan een sterkere samenleving en economie? Of voelt Nederland zich nauw verbonden met de West door het appèl?

Het laatste ligt voor de hand, want het appèl is onderwerp van dezelfde alinea in de Troonrede. Nogmaals Beatrix:

...De maatregelen die de regering presenteert, zijn erop gericht onze welvaart zeker te stellen. De regering doet een appèl op iedereen hieraan een bijdrage te leveren....

Ik zou ten aanzien van Aruba, Curaçao en Sint Maarten bijna durven stellen dat dit een ongewenste inmenging is in 's lands aangelegenheden. Moeten we hier echt een bijdrage leveren aan de welvaart in Nederland? Denken ze echt dat - om maar wat te noemen - Gerrit Schotte dit als beleidsuitgangspunt gaat nemen? Alles ten dienste van het moederland?

U weet het antwoord, en u weet nu ook dat de regel er tussen gefrommeld is. De bekoelde liefde is wederzijds.

Met dank aan Geert Wilders.

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'19")

Wega di Number: 8020

80/20 zijn de nieuwe magische nummers op Curaçao. Niet in de vele nummerkantoren op het eiland, maar op de werkvloer komt er een wettelijk verplichte verhouding van eigen mensen en vreemdelingen in dienst.

Eigen volk eerst, het klinkt wat onwennig, 25 jaar na Janmaat, maar ook Curaçao sluit zich aan bij de vaart der volkeren. Net na het aantreden van de regering Schotte, kwam de parlementsvoorzitter, de in Den Haag geboren Ivar Asjes met het idee om een quota in te gaan stellen op de werkvloer.

Bij zijn partij, de Pueblo Soberano van Helmin Wiels leeft sterk het idee dat de werkloosheid onder Curacaoënaars de schuld is van de buitenlanders die de baantjes inpikken. Nu tien maanden later neemt het parlement een wet aan, nota bene met brede steun, terwijl de Raad van Advies (onze Raad van State) negatief heeft geadviseerd op dit voorstel.

Het plan is omstreden, want wie is er in de melting pot van ons eiland nu Yu di Korsou, kind van Curacao en wie vooral niet? We zijn hier immers allemaal Nederlanders met een Nederlands paspoort. Dus hoe ga je een Curacoaënaar definieren?

Deze wet lijkt toch vooral bedoeld om de eigen achterban een plezier te doen. Veel kansarme Curaçaoënaars hebben hun hoop op Pueblo Soberano gevestigd om uit hun eigen dal te kunnen klimmen en deze wet geeft in ieder geval het idee dat je een zetje in de rug krijgt.

Het appeleert namelijk aan een onderbuikgevoel. Dat wordt duidelijk in de memorie van toelichting op deze wet. Er wordt - ook na gerichte vragen van de Raad van Advies - nergens duidelijk gemaakt of het probleem van baantjes pikken überhaubt wel bestaat en hoe groot het is. En dat is het mooie van onderbuik gevoelens: je hoeft ze niet hard te maken.

Het wetsvoorstel gaat nu nog naar de gouverneur en er bestaat een redelijke kans dat het die toets der kritiek niet zal doorstaan. Er zitten teveel discriminerende elementen in het voorstel om een nog onduidelijker en niet bewezen probleem op te lossen.....

80/20 lijkt dus meer op een gokje. Zitten we toch op het nummerkantoor!

Dionne Pool in gesprek met Dick Drayer (6'05")

Welke prijs heeft Wilsoe?

Opnieuw staat Curaçao te kijk en in haar hemdje na een schietincident in de voormalige Bon Futuro gevangenis. Voorheen was het de Koraal Specht gevangenis en nu heet hij Sentro di Detenshon i Korekshon. Maar hoe het beestje ook van naam verandert, zijn streken leert-ie niet af.

Twee Curaçaose gevangenen zijn neergeschoten door een gedetineerde uit Saint Kitts, een eilandje net onder St. Eustatius. De slachtoffers komen van Curaçao en zijn met ernstige verwondingen overgebracht naar het ziekenhuis. Eén slachtoffer is inmiddels buiten levensgevaar.

De minister van Justitie, Elmer 'Kadé' Wilsoe (Pueblo Soberano) heeft dinsdagavond voor het TV-journaal gezegd de volledige verantwoordelijkheid op zich te nemen. Dat werd tijd en komt goed uit, want de beste man draagt ook alle verantwoordelijkheid. Fijn om dat nog eens bevestigt te krijgen.

Schieten we er wat mee op? Dat waag ik te betwijfelen. Deze minister heeft namelijk alles wat ooit in gang gezet is om de veiligheid van de gevangenis te verbeteren, stop gezet. Gerespecteerde vakgenoten uit Nederland werden ingevlogen door de vorige regering om collega's de fijne kneepjes van het bewaardeerschap te leren. Deze 'Soberano'-minister heeft de twinning uiteindelijk weer de nek omgedraaid. We kunnen het allemaal zelf, zo is het credo.

Het bewijs daarvan zien we vandaag. de minister krijgt de rekening gepresenteerd. En rekeningen - zo weten we allemaal -moeten betaald worden.

Nou heeft de regering Schotte en dus ook haar Justitieminister er een handje van om onconventioneel met wetmatigheden om te gaan. De Isla vervuilt niet, wat de rechter er ook van zegt en al zegt de rechter dat het hoofd van de veiligheidsdienst weer aan het werk moet, je legt dit soort vonnissen gewoon naast je neer. Zelfs het massaal ontslaan van raden van toezicht van overheids nv's, sterk ontraden door het toezichthoudende orgaan SOAB, werd breed omarmt en uitgevoerd door deze overheid.

Dus deze rekening zal - zo schat ik in - ook wel niet betaald worden. De wetmatigheid van een bewindsman die zijn verantwoordelijkheid neemt, is namelijk heel simpel: vertrekken! Al het andere had namelijk al lang gedaan moeten zijn. Dat is je werk!

Insiders weten het intussen wel: elke gevangenbewaarder heeft zijn prijs! En in een kleine gemeenschap als de Curacaose is die kennelijk erg laag.

Wat is de prijs van Elmer 'Kadé' Wilsoe?

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'41")

Vonnis Isla: overheid Curaçao zet zichzelf buitenspel

Voor de derde keer sinds 2005 vernietigt de rechter het besluit van de overheid van Curaçao om de Isla niet te houden aan de hindervergunning. Ook in hoger beroep hield het besluit van de overheid geen stand. De rechter heeft nu nadrukkelijk gesteld dat een nieuw handhavingsbeluit van de overheid niet mag worden genomen zonder de overwegingen van eerdere uitspraken mee te nemen.

Daarmee heeft het gerecht vastgesteld dat de Isla wel degelijk de milieunormen overtreedt en dat de overheid zich dus niet meer mag verschuilen alsof er niets aan de hand is. Want die discussie is nu beslecht. Er is veel mis bij de Isla en nog meer bij de overheid, zo valt te leren uit het vonnis van rechter Boerlage van donderdag 1 september 2011.

Geen idee
Meest opvallende element in de uitspraak is dat de rechter oordeelt dat de Isla en de overheid niet beschikken over procedures en registraties die het mogelijk maken voor de milieudienst om de naleving van de voorschriften in de hindervergunning te kunnen controleren.

De milieudienst heeft daardoor 'geen idee' wat er zich op het terrein van de Isla en in de raffinaderij afspeelt, aldus de rechter.

Het beeld dat ontstaat uit het vonnis, is dat Isla vanaf 2005, maar vermoedelijk al veel eerder volkomen vrij spel heeft en zich niets aan hoeft te trekken van de normeringen zoals die zijn vastgelegd in de hindervergunning: de overheid legt de Isla geen strobreed in de weg.

Bewijslast
Isla en overheid hebben meermalen betoogd dat er geen sprake is van overtreding van de hindervergunning voor zwaveldioxide, maar laat de bewijslast daarvan altijd rusten op de schouders van de milieubeweging. Daar komt nu een einde aan.

De rechter eist dat de bewijslast bij de overheid ligt en dat zij volledig inzage moet geven in de meetgegevens. Dat is tot nu toe nooit gebeurd. En dus is de overheid niet in staat om te stellen dat er geen sprake is van overtreding, aldus de rechter.

Handhaven
De rechter heeft bepaald dat de overheid gebruik moet maken van haar bevoegdheid om op te treden tegen de Isla nu overtreding van de hindervergunning vaststaat. Daar kan van worden afgeweken als er grotere belangen zijn die handhavend optreden onredelijk zouden maken. Dit betekent in ieder geval dat er een beginselplicht is om te handhaven, aldus de rechter.

Het gerecht stelt vast dat de overheid tot nu toe niet heeft kunnen aangeven welke belangen zijn gemoeid met het niet handhaven. Nu de overheid niet kan aantonen dat er andere en belangrijkere belangen zijn en ook nog steeds geen werk maakt van handhaving, constateert de rechter dat de overheid eerdere uitspraken van het gerecht negeert.

En dat biedt de rechter de mogelijkheid om ongeacht de bevoegdheid van de overheid, handhaving zelf te vorderen. De overheid heeft zichzelf buitenspel gezet. De rechter geeft Curaçao nog vier weken om dat buitenspel op te heffen.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'58")

Tweede editie Curaçao North Sea Jazz van start

Er heerst de afgelopen week een soort serene stilte voor de storm. De storm die dit weekend over Piscadera Bay waait en ruim 20.000 slachtoffers gaat maken. Iedereen heeft het over het grootste muziekfestijn van het jaar op de Benedenwindse eilanden: het Curaçao North Sea Jazz-festival.

Vorig jaar beet Curaçao de spits af, dit jaar moet blijken of het succes van 2010 toeval was. Aan de verkochte kaarten kan het niet liggen. Trok de eerste editie nog 5300 bezoekers per avond, dit jaar zijn er rond de 10000 kaarten verkocht voor zowel de vrijdag als de zaterdag.

Eén op de zeven mensen op het eiland bevindt zich dit weekend dus op het de Curaçaose variant van het North Sea Jazz-festival. De organisatie is in handen van Mojo concerts, dus de echte experts zijn ingevlogen om te zorgen dat alles op rolletje loopt.

Het lijdt geen twijfel: Curaçao zet zichzelf op de kaart en doet dat in het kielzog van haar Nederlandse zus in Rotterdam. Voor een toeristische bestemming is naamsbekendheid van levensbelang. De Aamerikaanse markt is bijvoorbeeld heel bekend met Aruba, maar nauwelijks met Curaçao. Dit jazz-festival draagt positief bij aan ons eiland als vakantiebestemming.

Vorig jaar is gemeten wat de economische impact is van een festval als deze op de economie van Curaçao. Het eiland heeft met ruim 4 miljoen dollar geprofiteerd. Gemiddeld 5 dagen in een hotel, autohuur en 125 dollar cash per dag, spendeert de gemiddelde bezoeker.

Het festival is over twee dagen verdeeld. En er zijn drie podia in gebruik. Het is dus met recht een kleiner zusje van de Nederlandse variant in Rotterdam.
Grootste act vrijdag was ongetwijfeld Sting. Maar ook Earth wind & Fire kregen - net als Chic - de handen op elkaar en de veten los.

Zaterdag is smuldag voor de Cariben. Dan komt Rubén Blades, Jean Luis Guerra en de apotheose van de tweede editie: Stevie wonder. Hij zal het festival zaterdag afsluiten.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'47")

Aruba krijgt 60 dagen extra

Woensdagmiddag is de voorlopige hechtenis van Gary Giordano met zestig dagen verlengd. De rechter-commissaris op Aruba ziet genoeg zwaarwegende redenen om Gary nog eens twee maanden vast te houden.

Gary is de 50-jarige reisgenoot van de vermiste Robyn Gardner. Hij wordt verdacht van betrokkenheid bij de verdwijning/verdrinking van de Amerikaanse. Robyn verdween na een snorkeltrip in Aruba eerder deze maand op 2 augustus.

Circumstantial
De vraag welke zwaarwegende redenen er zijn moeten 'circumstantial' zijn. Want zolang er geen lichaam is en de doodsoorzaak dus ook niet kan worden vastgesteld is ook niet duidelijk welk misdrijf je Giordano in de schoenen gaat schuiven. Er zullen dan toch getuigen moeten opstaan die met de hand op het hart de Amerikaan kunnen linken aan de laatste minuten van metgezel Gardner.

Vooralsnog blijft het dus speculeren en kan alleen maar gezegd worden de de rechter-commissaris mee gaat in het scenario van het OM, dat Giordano verdachte is...

Fabeltjes
De vele verhalen die momenteel de ronde doen in vooral de Amerikaanse media als zouden er bloedsporen zijn aangetroffen de hals van Giordano, worden door advocaat-generaal Taco Stein naar het rijk der fabelen verwezen. Er zijn tegenstrijdigheden in de verklaring van Giordano en hij heeft via zijn moeder 1,5 miljoen dollar willen cashen van de reisverzekering van Gardner. Meer weten we niet.

De zestig dagen betekenen een enorme opluchting voor Aruba. Na de zaak Nathalee Holloway lieten ze verdachte Joran van der Sloot ook al lopen. Een tweede maal zou een verkeerd signaal zijn naar Amerika. Voor veel Arubanen zijn dat zwaarwegende argumenten om Giordano vast te houden. Het is niet aannemelijk dat de rechter-commissaris dat heeft meegewogen in zijn 60-dagen besluit.

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'13")

Bij het tweede rapport komt het goed....

Met de hakken over de sloot noem je dat! De regering Schotte heeft van het Curaçaose volk een 6- gekregen voor haar eerste jaar 'in office'. Niet echt een cijfer om opgewonden over te raken. Zeker niet als je een verschil wilt maken. En dat wilde Gerrit, toen hij stelde dat hem op 27 augustus 2010, de dag van de verkiezingen op Curaçao het mandaat van de bevolking was gegeven.

Schotte’s partij, de MFK, kwam tijdens die verkiezingen vanuit het niets op 5 zetels. En dat schept verwachtingen.

Het rapportcijfer voor Gerrit is afkomstig uit een onderzoek van onderzoeksbureau CurConsult en werd uitgevoerd in opdracht van de Wereldomroep. In totaal deden er ruim 400 respondenten aan mee van 18 jaar en ouder. Volgende de statistieken is dat ruim voldoende om serieus iets te zeggen over de regering Schotte.

Tweedeling
De 6- komt niet onverwacht. Het gepolariseerde Curaçao is netjes verdeeld in 10 zetels voor de oppositie en 11 voor de coalitie. Dat is al heel lang zo en weerspiegelt de tweedeling in de maatschappij. Althans zo lijkt het.

Wie de 6- iets nauwgezetter bekijkt, komt tot de ontdekking dat de standaardafwijking ten opzichte van het gemiddelde klein is. Met andere woorden: de bevolking van Curaçao stemt tussen 4 en 7, en niet op 1 of 10 om een gemiddeld zijfer van 5,7 te halen.

Vrij vertaald: Curaçao geeft Schotte het voordeel van de twijfel, maar draagt hem allerminst op handen.

Magertjes
De 6- lijkt na eerste beschouwing wat magertjes. Het is al gezegd. 'Mas serka di bo' (veel dichter bij jou), de lijfspreuk van Schotte's MFK zou toch een hoger cijfer moeten opleveren.

Het onderzoek geeft ook duidelijkheid over de steun aan het kabinet van Gerrit. Die is ongeveer 33%, een derde. 45% stemt niet echter niet op één van de coalitiepartijen, en dat is bijna de helft.

Doorregeren
Schotte kan met deze 6- desondanks doorregeren. Hij heeft net als alle andere premiers een mandaat van vier jaar gekregen en in dat licht bezien is de 'bijna voldoende' een ieder geval een positieve start.

Of zoals mijn moeder zou zeggen: jongen, hard doorwerken. Dan komt het bij het tweede rapport wel goed.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'49")